Wat hebben we genoten.
En we deden het helemaal op ons manier. Dus dat betekent korte jurk, helemaal in retrostijl, géén ringen, géén kerkdienst, géén (parochie)zaaltje, géén dansvloer, géén dj, géén fancy smancy stuff, maar eenvoud en pure gezelligheid!
Wat hebben we genoten en onze familie en vrienden genoten mee!
Robin en ik hebben altijd gezegd dat wanneer we trouwen, we een feest wilden in onze eigen tuin. Toen we begin vorig jaar eindelijk een huis kochten, besloten we ook dat jaar te trouwen mét dat tuinfeest in eigen tuin.
We vroegen geen cadeaus aan onze vrienden en familie maar vroegen wel of zij onze creatieve talenten konden cadeau doen voor onze trouw. Zo werden de uitnodigingen gemaakt door een vriend, werden de oldtimers van mijn broer, mijn papa en mezelf als ceremoniewagens gebruikt, deed mijn nichtje mijn haren en make-up, was onze vriendin fotograaf, mochten we de juke-box lenen van Robin's ouders en hielpen ouders en schoonouders en vrienden mee met de opbouw van het tuinfeest en de ontvangst van de catering. Betere vrienden en familie kan een mens zich niet wensen. Zonder hun was ons feest niet compleet.
De dag begon vroeg. 's Ochtends stond mijn nicht Krisje en vriendin Mara voor de deur! Krisje toverde mijn lange haren om tot een geweldig retrokapsel en Mara startte al meteen met de trouwreportage. Ik was helemaal happy en vrolijk. Geen greintje stress, ik vond elk moment op en top genieten! Omringd door mensen die me dierbaar zijn.
Daarna was het tijd voor de familie en onze getuigen, die waren al toegekomen en zaten ongeduldig te wachten in de keuken en woonkamer. Ik zie mijn mama het eerst en zie dat ze keihard moet wenen. Ik dacht 'dit kan ik niet aan' en draaide me om naar mijn papa waarvan ik dacht dat die het droog zou houden. Niets was minder waar! ;-p Zelf dan maar zo goed mogelijk mijn traantjes proberen te bedwingen want die mooie make-up wilde ik nog niet meteen verknoeien. ;-)
Vele traantjes, knuffels en complimentjes later was het tijd om met onze oldtimers naar de trouwzaal te gaan.Robin en ik stapten in de prachtige Chevy Impala van mijn broer, die tevens onze chauffeur was.
Jolijn, mijn getuige, en haar gezin reden mee in de mooie Volvo Amazone van mijn papa, die ook chauffeur was.
En de drie getuigen van Robin reden in mijn Volkswagen Kevertje.
Ik vind onze foto's zo mooi geworden!
Ondertussen hadden vrienden en schoonzus Nathalie de laatste handen gelegd aan het tuinfeest én de catering onthaald. Het feest kon beginnen!
Er stonden twee grote tenten in onze tuin, met tussen in een kleiner tentje met staantafels, de jukebox en aansluitend ons terras met het eten.
We kozen voor een Griekse bbq en Italiaanse desserten. Lekker multicultureel, perfect passend in de multiculturele buurt waar we wonen en ons thuis voelen.
Dus geen dansvloer (wij zijn écht géén dansers), maar dat kleiner tentje tussenin deed prima haar werk. Mensen leerden er elkaar kennen, er werd gebabbeld, gespeeld door de kinderen, geschommeld in de schommelstoel, plaatjes gedraaid én lekker gegeten. Wat een zaligheid! Iedereen was zo relaxed, ja ook wij :-)
Uiteraard werd er door onszelf het één en ander zelfgemaakt. Dat gaf onze trouw een extra unieke toets.
In de tenten hingen lintenversiering die Robin en ik samen maakten. En op de tafels stond er een flyertje met uitleg over ons trouwfeest die Robin maakte. Alles was ongedwongen en vrij: zitplaatsen waren niet bindend; muziek, eten en drinken was zelfbediening. Dat zorgde voor een zalige sfeer!
En in de weggeefzakjes die ik niet zelf maakte, maar wel zelf vulde zaten zaadjes van wilde bloemen of hartjessnoepjes.
Het was echt een dag waarop we zalig hebben genoten in een vertrouwde omgeving waar we nog elke dag van genieten. Prachtige herinneringen hielden we hier aan over. Straks ga ik met mijn man lekker uiteten op ons favoriete plekje in Genk, om onze liefde te vieren.
Via deze weg wil ik nog eens iedereen bedanken voor deze prachtige dag. Zonder jullie was deze dag niet zo bijzonder geweest.
